Geloof, ego en grondstoffen
U zult zich afvragen wat de thema's uit de titel van deze blog met elkaar te maken hebben. Goede vraag! Van geloof en ego weten we dat het twee hoofdoorzaken van conflicten en oorlogen zijn. Het lijkt er op dat het thema grondstoffen zich in dit rijtje schaart.
In het Financieele Dagblad van 29 oktober las ik een schrikbarend artikel. China maakt zeldzaam metaal zeldzamer door het opleggen van exportbeperkingen. Even een paar feiten op een rijtje: China levert 97% van alle zeldzame metalen, de afgelopen tien maanden is de export vanuit China met 40% afgenomen, het besef dat China politieke druk kan zetten via de export van deze stoffen neemt toe en de industrie wil nieuwe materialen ontwikkelen en efficiënter recyclen.
De macht van China lijkt oneindig te worden. Het land had al een zeer groot deel van de wereldwijde productiecapaciteit in handen en is hard bezig om ook de intellectuele kennis voor productontwikkeling binnen haar grenzen te halen en te ontwikkelen. Tot overmaat van ramp blijkt het land ook nog eens te beschikken over een merendeel van alle voorraad grondstoffen. Als China echt de fabriek van de wereld wordt, dan is er niets aan de hand zou je zeggen. Maar als de oude wereld nog wil blijven meespelen dan moet er wel wat gebeuren. Die mooie chipmachines zullen vast altijd uit Nederland blijven komen, die degelijke auto's altijd uit Duitsland, de kwaliteitshorloges uit Zwitserland en hopelijk alle luxe pleziervaartuigen uit Nederland en Italië. De oude wereld zal dus altijd behoefte blijven houden aan grondstoffen en zeldzame materialen.
Dus moet de industrie op zoek naar alternatieven, want afhankelijk zijn van de politiek is een gevaarlijk business model. De focus voor deze alternatieven moet volgens deskundigen liggen op het ontwikkelen van vervangende materialen en recycling. Bij het horen van deze termen denk ik direct aan "Cradle-to-Cradle" en "retourlogistiek". Want die eerste kan niet zonder de tweede en dus wordt retourlogistiek almaar belangrijker.
Laatst las ik een blog dat retourlogistiek een sexier imago moest krijgen. Onzin, logistiek is niet sexy en dus hoeft retourlogistiek dat ook niet te zijn. Maar retourlogistiek wordt wel de logistieke discipline die de keten sluit en die van zeer groot belang wordt in de strijd om zeldzame materialen.
Dat geloof en ego voor conflicten zorgen, daar kan een eenvoudige logisticus niets aan doen. Maar diezelfde logisticus kan er voor zorgen dat de strijd om grondstoffen niet tot nog meer ellende leidt. Logistiek verenigt u en maak haast met het bedenken en inrichten van effectieve retourlogistiek! Ik ben al volop bezig.