De nationale retourweken voor mobieltjes
Van 16 januari tot en met 15 februari 2010 zal de gezamenlijke Nederlandse telecomsector zich inspannen om een zo groot mogelijk deel van de naar schatting 15-25 miljoen ongebruikte mobieltjes in te zamelen. Een commercieel en logistiek uitdagende klus. Ik bekijk deze actie eens door de ogen van 3 mensen.
Geoffrey, scholier, 16 jaar
Geoffrey koopt elke 6 maanden een nieuw telefoontoestel. Hij kan het namelijk echt niet maken om niet met de laatste trends mee te doen. Zijn vrienden zien hem al aankomen. Geoffrey heeft een prepaid simkaart en kan dus makkelijk van toestel wisselen. Zijn nieuwste gadgets koopt hij simlock vrij zodat zijn simkaart altijd werkt. Zijn oude toestellen verkoopt hij via Marktplaats waar hij ze meestal nog wel weet te verkopen, maar als dat niet lukt dat gaan ze in een oude schoenendoos. Hij heeft inmiddels ook gezien dat je via het web je mobieltje in kunt leveren en dat je er dan nog geld voor krijgt. Hij vindt het belachelijk hoe weinig hij voor zijn oude mobieltje terugkrijgt. Hij gaat niet voor niks allerlei moeite doen om zijn mobieltjes in te leveren.
Marieke, account manager, 40 jaar
Natuurlijk heeft Marieke een telefoon van de zaak. En iedere 2 jaar krijgt zij een nieuwe. Sinds kort heeft zij een iPhone. Dat hoort helemaal bij haar functie. Haar oude mobieltjes hoeft zij nooit bij haar bedrijf in te leveren en inmiddels liggen er al 5 in de keukenla. Haar dochter van 7 speelt er vaak mee. En die oude vertrouwde Nokia 6310 doet zij zeker niet weg. Dat wordt ooit nog eens een collectors item. Marieke twijfelt of zij haar oude beestjes toch niet eens moet inleveren voor geld. Dat is dan een leuk extra zakcentje voor haar dochter. Of misschien kan zij het geld doneren aan een goed doel.
Andre, gepensioneerd, 66 jaar
Andre belt eigenlijk nooit maar moest van zijn dochter een mobieltje nemen om te kunnen bellen in geval van nood. Hij heeft zijn toestel al 3 jaar en maakt gebruik van een prepaid simkaart. Zijn dochter geeft hem regelmatig haar oude toestel zodat hij ook weer iets nieuws heeft. Maar Andre snapt niets van die toestellen en legt ze in de keukenla. Daar liggen er inmiddels al 3. Andre denkt hier verder helemaal niet bij na. De toestellen liggen toch niet in de weg en weggooien vindt hij zonde.
Hoe communiceer je nu met je verschillende doelgroepen zodat zij de retourstroom op gang brengen. En wat als er opeens een paar miljoen toestellen de retourketen ingaan. Wauw, wat een mooie reverse logistics uitdagingen.