Campinggas(ten)

Ik ben een fanatiek zeiler. Maar na jaren van zomerzeilvakanties heeft de democratie in mijn gezin bepaald dat we dit jaar een keer gaan kamperen. Vanaf heden mag ik me dan ook rekenen tot het illustere gezelschap van de campinggasten. Ik schrijf deze blog dan ook vanaf de camping op Corsica.

Campinggasten hebben veel gemeen. Maar ik zal u een gedetailleerde beschrijving van deze overeenkomsten besparen. Ik wil het echter wel over de overeenkomst hebben dat campinggasten allemaal campinggas gebruiken.

Campinggas kennen we in een paar verschijningsvormen; de blauwe (Campingaz) flessen die we in vele varianten tegen komen en de loodzware DIN-flessen voor het zwaardere werk.

Recentelijk heeft BP een nieuw type fles op de markt als vervanging voor de DIN-flessen. Deze kunststof lichtgewichtfles zag ik vorig jaar voor het eerst in de watersportwinkel. Daar kost een volle fles ongeveer 40 euro exclusief statiegeld. Dit jaar zag ik dezelfde fles bij de tuinspecialist voor iets meer dan 30 euro. Deze prijsverschilratio geldt overigens voor alle artikelen die je in een watersportwinkel koopt, maar dat terzijde.

Maar bij de tuinspecialist zag ik nog iets anders, namelijk een aanbod om de oude fles om te ruilen voor een nieuwe lichtgewichtversie. Het aanbod was redelijk summier, namelijk een paar euro korting op de aankoop van de nieuwe fles, maar de actie snijdt wel hout. Er staat een enorme hoeveelheid oud ijzer in het (camping)veld en een succesvolle inruilactie betekent succes op meerdere fronten: meer veiligheid, nieuwe omzet en nieuwe klanten voor BP en een hoge restwaarde van al het oude ijzer.

Nu denkt u natuurlijk dat deze inruil vanzelf gaat bij de eerstvolgende lege oude fles. Maar natuurlijk is BP niet de enige speler in het spel. En u staat versteld van het feit hoeveel mensen hun oude fles bij het tankstation vullen met zelfgefabriceerde koppelstukken. Nee, ik niet.

De vraag die bij mij op komt is de volgende: Vanuit welke invalshoek steek je zo' n inruilactie nu succesvol in? Vanuit marketing of vanuit retourlogistiek? Of vanuit beide?

Mijn eerste gedachte is dat je deze actie vanuit beide invalshoeken integraal moet insteken. En omdat mijn nieuwe bedrijf hiervoor een mooie oplossing heeft, sta ik te popelen om met BP contact te zoeken en ze een uitgekiend voorstel te doen. Ik neem u even mee in mijn gedachten.

Een campinggast wordt via de website van zijn favoriete camping, zijn kampeerspeciaalzaak of de ANWB in staat gesteld om online een registratie te maken van het feit dat hij zijn oude fles wel wil inleveren. Vervolgens kan hij kiezen hoe hij dit wil doen. Voordat hij op vakantie gaat ruilt hij thuis zijn fles met korting om bij bijvoorbeeld de tuinspecialist. Of nog mooier, voordat hij op vakantie gaat levert hij thuis zijn oude fles in en kan hij ergens op zijn vakantieadres met korting een nieuwe fles kopen. Dat scheelt toch mooi ruimte en gewicht op de heenreis. In beide gevallen wordt hij geholpen en beloond om die keuze te maken die het beste bij zijn situatie past en die garant staat voor daadwerkelijk en logistiek verantwoord en gecontroleerd inleveren.

Na het inleveren van de oude fles ontvangt hij van BP voor vertrek nog een kampeergids over het land van bestemming en na de vakantie ontvangt hij een uitnodiging om online zijn ervaringen met de nieuwe fles kenbaar te maken. Als hij wil ontvangt hij volgend jaar een overzicht van alle BP- verkoopadressen in het land waar hij dan op vakantie gaat. De ANWB geeft hem een mooie korting op een lidmaatschap of op een aankoop in de ANWB-winkel.

Gaat dit werken? Voordat ik naar BP ga wil ik mijn gedachten graag toetsen om het voorstel helemaal sluitend te krijgen. Ik doe daarom een beroep op alle campinggasten (en watersporters) onder jullie om met mij mee te denken hoe jullie zo'n inruilactie graag zouden zien.

Dank voor jullie hulp en nog een fijne vakantie. De tweede versie van het voorstel lezen jullie in de volgende blog.