Belevingsmanager

In deze tijd van economische tegenwind zullen die bedrijven overleven welke juist nu vernieuwend durven zijn. In dat kader zou ik deze bedrijven willen oproepen om een nieuwe functie in het leven roepen: De Belevingsmanager.

Ik illustreer mijn betoog aan de hand van een primaire levensbehoefte; Koffie.

In lang vervlogen tijden leverden bedrijven grondstoffen. Een bedrijf als de VOC is groot geworden met het zoeken en importeren van nieuwe grondstoffen uit uitheemse gebieden. De koffieboon was er een van.

Vanuit de industriële revolutie zijn bedrijven actief met het omzetten van deze grondstoffen in producten. In grote hoeveelheden en in een uiterst beperkt aantal varianten. Zou ontstond het product koffie. Een bedrijf als DE is sinds jaar en dag een begrip in elk huishouden.

Aan het einde van de 19e eeuw ontstaat de diensteneconomie. Mede door de toenemende welvaart kunnen consumenten het zich permitteren om meer dan een product aan te schaffen. Opeens drinken we een kopje koffie buiten de deur en daar hebben we best iets meer voor over. De welbekende slogan "De koffie staat klaar" is voor altijd in ons geheugen gegrift en hangt nog steeds op een krijtbordje achter de bar van 'authentieke' etablissementen. Een bedrijf als Bravilor is er groot mee geworden.

Maar tegenwoordig drinken we onze koffie bij Starbucks. Koffie in vele smaken en gepresenteerd als totaalproduct. Tijdens het drinken van een Latte Macchiato nuttigen we onze lunch, ontmoeten we vrienden en werken we online. Koffie drinken is een beleving geworden.

Crisis of niet, verwend of niet, de hedendaagse consument wil gewoon een beleving kopen. Natuurlijk is de mate waarin dit geldt per product verschillend, maar zelfs het kopen van een pak suiker kan als beleving gezien worden. Suiker is namelijk een ingrediënt voor allerlei luxe producten voor tijdens een gezellige picknick.

De mogelijkheden om meer beleving te verkopen zijn legio en te vaak laten bedrijven deze prachtkans liggen. Het bedenken en creëren van beleving vraagt echter om een andere vorm van creativiteit dan die vanuit de klassieke productgeoriënteerde school wordt geleerd.

Ik zie hier een dankbare rol voor de belevingsmanager. Wat zou dat betekenen voor de samenwerking tussen de supply chain manager en de belevingsmanager?